یه مدت بود که دچار بحران فیلمی شده بودم. هیچ فیلمی بهم فاز نمی داد. این قضیه واسه منی که از هر ژانری (بجز ژانر تخیلی) رو میشد توی لیستِ فیلمهای مورد علاقم دید ، عجیب به نظر می رسید. مثلآ هم فیلم هایی مثل کازابلانکا ، پیانیست ، مسیر سبز و ... رو دوست داشته و دارم، هم فیلم های زاغارتی مثل احمق و احمق تر یا سه شماره اول از سری آمریکن پای. اما چند ماه بود که با هیچ کدوم از فیلم های جدید راضی نمی شدم. حتی فیلم هایی مثل 2012 که توی دنیا فروش خوبی داشتند و ملت کلی باهاش فاز گرفته بودند. دیگه داشتم به سلیقه فیلم بینیِ خودم شک می کردم و به این نتیجه می رسیدم که مشکل از منه، نه از فیلم های جدید تا اینکه فیلم Bride Flight به دستم رسید و دیشب دیدمش. حین دیدن فیلم احساس یه معتاد رو داشتم که بعد از چند ماه خماری یه جنس خوب و خالص! به دستش رسیده. واقعآ با فیلم فاز گرفتم. فیلم هلندی بود اما بیشتر زمان فیلم توی نیوزلند می گذشت. فضای فیلم و موسیقی متنش منو برده بود توی حال و هوای مینی سریال پرندگان خارزار و باعث شده بود حالی که از دیدن فیلم می برم دوچندان بشه. بازیِ بازیگرا خیلی خوب بود. فیلمنامه چفت و بست درست و حسابی داشت و کارگردانیش هم انصافآ خوب بود. اگه شما هم مثل من با فیلم های جدید هالیوود فاز نگرفتین و دلتون لک زده واسه یه فیلمِ خوب، Bride Flight رو ببینید.
* این مطلب رو تو تاریخ 24 اردیبهشت 89 توی وبلاگ قبلیم نوشته بودم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر